Vandaag (7-8-21) is het dan zover, we mogen eindelijk weer eens het vliegtuig instappen! De voorbereiding voor deze reis was een stuk intensiever, elke paar dagen de reisadviezen bekijken en daarop acteren. Maar goed, we staan op Schiphol.
Met twee PCR testen op zak, een herstelbewijs én volledig gevaccineerd hebben we een soort pandemie bingokaart in handen. Ja je leest het goed, twee PCR testen. Na de vele verhalen dat de gratis test van de overheid vaak te laat binnenkomt, gokken we niet alleen op deze test. Daarnaast hadden we er al eentje gereageerd lang voordat bekend werd dat gratis testen eraan zat te komen.
Hoe dan ook, wij kunnen veilig vertrekken. Op Schiphol aangekomen merk je direct wat COVID-19 doet met de reisbranche. Schiphol is leeg, mensen dragen (bijna) allemaal een mondkapje en er heerst een ongekende rust.
Egyptair opent haar incheckbalie al ruim van te voren, iets waar we al op gokte. Met drie uur voordat we vertrekken kunnen we al inchecken. Douane volgt en natuurlijk moet er weer een kind van ons worden gefouilleerd. Waarschijnlijk heeft Joëlla van vier een boevenkop.
Wanneer we de ‘mind your step’ horen komt er een euforisch gevoel op. Wat heb ik het gemist om te reizen, om te ontdekken en het ontmoeten van mensen. Om herinneringen te maken welke jaren bij blijven. Egypte we komen eraan!
En dat we naar Egypte gaan werd al snel bevestigd. Hoewel wij verzocht werden om 15:45 bij de gate te zijn vanwege boarden, bleek al snel dat het toestel er nog niet eens was. Een half uur later zien we het toestel landen, taxiën en zien we de passagiers het toestel verlaten. Het schouwspel van de koffers was dan wel weer leuk. We konden de kids zeker 20 minuten bezighouden om te kijken of ze onze tassen zagen. En ja die zagen ze!
Tas op de band, tas omhoog, tas bijna in het toestel en tas valt naar beneden.🤦🏼♂️ Met ruim een uur vertraging kunnen we aan boord. Verwacht bij Egyptair niet de luxe van een KLM vlucht zeggen ze weleens, maar om eerlijk te zijn zou ik niet direct weten waar dat op slaat.
Ok, de vlucht had wat vertraging. Het toestel is misschien niet zo mooi als een KLM uitvoering. Maar de vriendelijkheid van het personeel (jegens kinderen in het bijzonder) compenseert alles direct. Omdat we een lijnvlucht hebben én naar een oranje gebied gaan is het toestel vooral gevuld met Egyptenaren en of Nederlanders met een Egyptische achtergrond. Arabisch is de taal aan boord.
De vriendelijkheid, en dat kenmerkt Arabieren in zijn algemeenheid, is direct merkbaar. De man voor mij ziet Jaïra en zegt gelijk (in het Engles) ‘ze mag mijn stoel hebben, naast mijn dochter. Kunnen ze samen spelen’ .
Nog mooier is het gesprek met de man naast mij. Hij spreekt mij aan en vraagt naar mijn T-shirt. Ik heb een shirt aan met het logo van backpackingkids.nl met op de achterzijde heel groot ‘backpackingkids’.
We raken in gesprek, de man (Hoksha) vindt het enorm tof dat we de kinderen juist meenemen naar de niet voor de hand liggende plaatsen. Hij waardeert dat we ze Egypte gaan laten zien. Zelf blijkt hij ook in Rotterdam te wonen, op steenworp afstand van ons thuis. Hij woont sinds een paar jaar ‘hier’ voor werk.
We hebben een enorm leuk gesprek, over reizen, Egypte en Caïro. Hij geeft mij zijn nummer en vraagt mij om contact te houden. Hij wil ons het echte Caïro laten zien. En dit, deze contacten, hier doen we het voor.
Rond 21:00 staat het toestel aan de grond, dan worden we aan het chaotische Caïro blootgesteld. Eerst in de rij voor de corona check, daarna wacht mijn contactpersoon ons op. Hij begeleid ons naar de visum check. Ik geef wat geld, hij koopt een visum en in no time staan we weer in de rij. En dit is typisch Egypte. Loket 1 koop je een visum. Loket 2 stempelt je visum. Loket 3 check de stempel van loket 2.
Voordeel is dat de tassen klaar staan, nog snel in de rij voor de uitgang (koffer controle) en dan zijn we klaar. Gelukkig hebben we kinderen bij ons, want de douanier laat ons om de scan heenlopen, hij ziet dat de kids naar bed willen. En zo lopen we (ongecontroleerd) om 22:30 de 32 graden warme lucht van Caïro in. Op naar ons eerste hotel!
Comments