Caïro dag 1
De wekker gaat al vroeg, en om 07:00 zitten we aan het ontbijt. Met deze hitte moet je (zeker met kinderen) de dag echt opdelen. S’morgens op pad, s’middags rusten en in de namiddag weer op stap.
We slapen in het Hilton, op de oever van de Nijl en achter het Egyptisch museum. Er zit enige contradictie in backpacken en het Hilton, dat beseffen wij ons terdege. Maar er zit een logica achter. Met alle respect, Egypte staat niet boven aan de lijst van meest hygiënische landen. Daar komt bij dat wij weliswaar reizen, maar covid-19 nog steeds aanwezig is. Een goed, schoon, hotel kiezen is het minste wat je kan doen om jezelf, de kinderen en uiteindelijk anderen te beschermen. Better safe than sorry!
Wij zijn de avond ervoor aangekomen, en het eerste wat we de meiden lieten zien was het 'roze paleis' waar wij de volgende dag heen zouden gaan. Normaal zouden wij met minder genoegen nemen, maar voor nu is dit het juiste hotel. En om jullie uit de droom te halen, het zijn 5 Egyptische sterren. Het is prima, maar het is een oud vervallen hotel met fantastisch personeel! Om 07:00 aan het ontbijt is hier rush hour, maar desondanks een prima ontbijt.
Ons eerste doel is het Taghier plein bezoeken, vlakbij het museum. Dit is het beroemde plein wat centraal stond tijdens de revolutie. De revolutie heeft heel veel gedaan in Egypte, toerisme stortte in en het moment dat het terugkwam (winter 2018) sloeg corona het weer terug. Je merkt het aan veel. Op dit moment zie je nauwelijks toeristen. Het hotel zat bijvoorbeeld vol met Arabische (Saudi’s) toeristen, weinig tot geen Europeanen. Wat er aan Europeanen zijn, zijn veel Italianen.
De kinderen vinden het tot nu toe allemaal geweldig en mooi, maar dat veranderde snel 😂.
Tussen het hotel en het museum ligt een weg, en niet zomaar eentje. Een groot verkeersplein met op- en afritten, busstation en taxiplaatsen. Verkeerslichten zijn er niet. Tel daar bij op dat er gemiddeld 1,8 auto’s per baan rijden en het hier meer regel van uitzondering is dat je eerst naar de meest rechter baan gaat om vervolgens naar links te willen, dan snap je dat dit een bijzondere ervaring is.
Ik ga niet liegen, de kinderen goed bij de hand nemen en assimileren. Ofwel, doen zoals de Egyptenaren doen. Jaïra vindt het eng, en eerlijk is eerlijk na 3x oversteken moest ze huilen. De warmte, het continue toeteren en het oversteken werd haar even teveel. We passen de route aan en lopen door een (rustig) Caïro. De vele blikken die de meiden krijgen zijn niet bij te houden, net zoals de opmerking dat ik een ‘lucky men’ moet zijn. We wandelen wat en besluiten ergens wat te drinken, airco opzoeken. Het is nog voor 8:00 en de temperatuur is al boven de 30 graden.
De eerste echte stop is voor ons het Egyptisch Museum. Een groot roze gebouw met een onbeschrijflijk waardevolle verzameling. Gedateerd sinds 1980, is dit hét museum van Caïro. Momenteel wordt er hard gewerkt aan de opening van een immens groot nieuw museum ‘Grant Egyptian Museum’ of kortweg het GEM. Dat museum zal één van s’wereld grootste musea worden maar de opening (COVID is het excuus) is al 1,5 naar uitgesteld. Kunnen we wat vinden maar deadlines in combinatie met onze eigen overheid, is nou ook niet iets wat je als een goed huwelijk kunt typeren. Ondertussen is wel al een deel van de items uit het museum gehaald, waardoor het vervallen museum nog meer vervallen is. Surreal lopen wij in een leeg museum. Hoewel er items wegzijn, staat het museum nog bomvol. Maar nauwelijks toeristen.
De kinderen kijken hun ogen uit! Herkenning van het museum van oudheden in Leiden én alles wat ze de afgelopen weken hebben geleerd. We gaan op zoek naar de schat: het masker van Toetanchamon. Normaliter is het zo druk in dit museum dat je extra moet betalen voor dit deel van het museum, maar nu kunnen we er rustig lopen.
De kinderen staan oog in oog met het belachelijk mooie, waardevolle, masker. Het goud, de details, de grootsheid.. Gewoon wauw!
Het leuke in dit museum is dat ze items kunnen relateren aan gebruiksvoorwerpen van nu. Lekker speels dit museum door dus!
Voor ons was dit museum een echt ‘must see’. Als je de mogelijkheid heb, dan is dit een museum in het lijstje welke je ooit gezien moet hebben. Maar kun je wachten op het GEM, wacht daar dan op. Anders MOET je gewoon nog een keer terug!
Na dit bezoek hebben we de kinderen beloofd om een duik in het zwembad te nemen, zodat we s’middags weer op pad kunnen. Want dat is reizen met kinderen ook, compromissen maken.
Net voor de lunch springen de meiden alweer in het zwembad. Pas 4 en 5 jaar oud, maar nu al echte water ratten. Wij nemen ook een duik, want voor ons is 40 graden in de stad ook een uitdaging! En tenslotte, tijdens je reis is een beetje vakantie toch niet verkeerd?
In het volgende blog nemen we je mee door het oude Islamitische Caïro!
留言